Faust wist wat hij wou.
De duivel kon alles ritselen, maar hij had ook zijn handel. Voor wat hoort wat. Je krijgt wat je wil in ruil voor je botten, zodra je er klaar mee bent
de grens tussen goed en kwaad is flinterdun
De klassieker van Goethe wordt stevig onder handen genomen. De muziek worden op gebrouwen uit zelfgebouwde machines. De beklijvende videoprojecties en het fysieke spel dringen langzaam het geweten van de toeschouwer binnen. In Mijn Faust kruipt de donkerte als een sluipwesp steeds dieper het leven in, de grens tussen goed en kwaad wordt flinterdun. Een verhaal over verloren onschuld, vleselijke honger en onstuitbaar verlangen.
Recensies
“Sanderijn Helsen zuigt het publiek Gretchens eenzaamheid in, deelt haar opwinding over de aandacht van Faust en zinspeelt op haar verscheurde loyaliteit tussen moeder en minnaar. (…) het (mee)slepende ritme van de hamerslagen, de raddraaiers, de vallende gewichten en piepende toetsen zorgt voor een rauw requiem voor deze schone ziel.” Anette Embrechts in de Volkskrant, (02.04.13)
Concept Schippers&VanGucht muziek en spel Sanderijn Helsen, Job van Gorkum (BOT), Tomas Postema (BOT), Geert Jonkers (BOT) regie Jellie Schippers scenografie Myriam Van Gucht videoprojecties Douwe Dijkstra dramaturgie Hanneke Reiziger ontwerp instrumenten en decorbouw Doan Hendriks (audiomachinist)